Over mij Paul Brussaard

Mijn foto
Maarssen, Nederland (NL), Netherlands

vrijdag 14 oktober 2011

Ondernemen als natuurwet?

Lange wandelingen inspireren mij, als ondernemer, telkens weer tot ontwikkelen van nieuwe overlevingsstrategieen.

Als ondernemer in drie landen, heb ik vele kaarten op mijn hand waarmee ik het vak en de opleidingen van directiechauffeur gepassioneerd verder kan uitbouwen, ook in deze economisch lastige tijden. Ik zoek nu vooral synergie met mede-ondernemers, met mijn cliënten en directiechauffeurs. In de verbinding ligt het antwoord; samen werken. Hierdoor ontstaan mogelijkheden en dienstvormen die vernieuwend en verfrissend zijn. De oude huls afschudden en plaats inruimen voor nieuw denken. We maken daarover binnen enkele maanden meer bekend.

Nieuw denken, uitdagingen durfen aangaan, kansen creeeren, en van de uitkomsten zoveel mogelijk mensen mee laten profiteren. Een echte ondernemer denkt altijd buiten de kaders, heeft die vrijheid ook nodig. Het zit in zijn natuur. Ik ben echter van mening dat er iets mis is met de organisatie van de maatschappij. de manier waarop invulling geven aan liberalisme of kapitalisme is veranderd. De rol van de ondernemer als liberaal wordt vandaag de dag dramatisch onderschat door politieke bestuurders en de maatschappij. Daarmee wordt een belangrijke natuurwet getart.

Ik pleit er voor om het ondernemerschap weer in de puurste vorm te zien. We moeten dit weer terugbrengen naar de basis: vruchten voortbrengen.
Kijk eens naar buiten, naar de bomen die momenteel hun blad verliezen. De bomen die ieder jaar weer vruchten voortbrengen, verliezen nu hun bladeren als overlevingsstrategie. Ze volgroeien in de zomer, doen hun werk optimaal (brengen vruchten voort en produceren zuurstof) en verliezen in de herfst hun blad. Deze bladeren komen op de grond terecht waardoor de grond vruchtbaar wordt. Zo voedt de boom zijn directe omgeving op alle fronten. Sterker nog: de omgeving is volledig afhankelijk van de boom geworden. Dieren en planten leven van de bomen, hun vruchten en de bescherming die zij bieden.

Doordat de bladeren op de grond vallen, ontstaan paddestoelen en andere mee-profiteurs. Die leven van het oude blad en de ongebruikte vruchten.

In onze eigen maatschappij zijn de bomen ook een metafoor voor ondernemers. In onze menselijke "natuur" zijn we volkomen afhankelijk geworden van ondernemingen en ondernemers. Zonder ondernemers is de mens onmogelijk in staat zich te ontwikkelen of te overleven. De ondernemer plant vruchten voort, onderneemt actie, loopt risico om verder te groeien, loopt voorop, stoot zijn of haar neus..steekt zijn of haar hoofd boven het keurige maaiveld uit.

Ondernemers maken in hun voortrekkersrol ook vier seizoenen mee. Zo zitten we nu in de herfst. De profiteurs (paddestoelen, parasieten) zijn de vakbonden en de politiek. Als zwammen maken ze het ondernemen lastig; ze bemoeien zich overal mee, waardoor de boom niet optimaal kan groeien en vruchten kan voortbrengen. Wetgeving, regelgeving, administratieve druk, belastingen en een duur paddestoelenapparaat worden echter wel allemaal betaald door die ondernemer! Die leven van het blad van de boom. Oftewel: de ondernemer voedt zijn eigen vijand.

Paddestoelen worden geen bomen, maar zijn blijven profiteurs. Ze zijn er om rotzooi op te ruimen en humus te produceren. Ze kunnen zelfs giftig zijn ondanks het feit dat ze er van de buitenkant soms heel mooi uitzien.

Na 3,5 jaar herfst (van 2008 tot en met 2011) breekt  in 2012 de winter aan. De sterke bomen blijven overeind en verliezen blad, mits zij ondersteuning krijgen van de zwammen. Om daarna weer in de lente te komen, waarna de zomer weer volgt voor 3,5 jaar. Een cyclus van groeien, bloeien, vrucht voortbrengen, afsterven...en daar gedijt een ieder in mee.

Die bomen, de ondernemers, moeten juist nu alle ruimte krijgen om blad te verliezen (inkrimpen, reorganiseren, automatiseren, nieuwe effectieve communicatie inzetten, oud verstokte bestuurders met pensioen sturen, versoepeling ontslagrecht).

Wij moeten ook in onze wereld de natuurwetten haar gang laten gaan en deze juist ondersteunen. Om straks weer de vruchten met zijn allen ervan te kunnen plukken. We gaan via de herst naar de winter (ja, het wordt nog erger) om daarna weer te kunnen bloeien in de lente. En daarin speelt de ondernemer de hoofdrol.

Wel op één voorwaarde: samenwerken, samenwerken en synergie zoeken met elkaar. Want dan laten we de natuurwetten in stand en hoeven we daartegen in ieder geval niet te vechten. Want dat winnen we nooit.

De natuur overwint.

Paul Brussaard

Geen opmerkingen:

Een reactie posten